بی نظیر بوتو نخست وزیر اسبق پاکستان و رئیس حزب مردم این کشور طی یک اقدام تروریستی کشته شد .
هیچ آشنایی با سیاست پاکستان ندارم . فقط از اخبار سه ماه پیش اینگونه برداشت کرده بودم که مردم پاکستان امید زیادی به این زن بسته اند . با شنیدن خبر خشکم می زند . گو ناگاه زیر دوش آب سرد رفته ای به هوای آب گرم .
مجری خبر انگار که نه انگار خبر از نیستی و عدم می دهد . از وقایع ترور و تعداد تلفات می گوید .
تصاویر در پیش چشمانم در حرکتند و من مبهوت .
گرد و غبار ... خرابه ... آسمان خاکستری ... دود ... خبرنگاران شبکه های خبری ... داد و فریاد ... زخمی ... خون ... گریه ...
دولت پاکستان سه روز عزای عمومی اعلام کرده است . فلان وزیر امور خارجه این اقدام تروریستی را محکوم نموده . فلان دولت و ملت به دولت و ملت پاکستان و خانواده ی بوتو تسلیت گفته اند . فلان اتحادیه این اقدام را بزدلانه و ناپسند خوانده .در شهر های پاکستان درگیری های مسلحانه آغاز گشته . ارتش در شهر ها مستقر شده است . شورای امنیت اعلام می کند جلسه ی اضطراری برای رسیدگی به وضع پاکستان تشکیل خواهد داد ...
دنیا چه می خواهد بکند با اشک های جاری آن جوان پاکستانی ...؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر