دیالوگ با خودم
صفحات
درباره ی دیالوگ
وبلاگ
قفسه ی کتاب
لحظه های تهران
۱۳۸۹ مهر ۱۳, سهشنبه
پستی فقط برای خودم
این یک پست را رسما دارم برای دل خودم می نویسم . لطفا اگر من نیستید ، ادامه اش را نخوانید .
بگو فردا می رسه
می دونم آرزوهات
پر ساز و سروده
می دونم تو مثل من ، مسافر منتظر
کاش یادمون می رفت
کاش یادمون بره
کاش قصه ی ما ، از اول ببخشه
ببخشه ...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
پیام جدیدتر
پیام قدیمی تر
صفحهٔ اصلی
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر