۱۳۹۱ خرداد ۲۰, شنبه

چرا شتر رنج همیشه در بستر ما خوابید ؟

این روزا همه چیز همش تقصیر توئه و فکر تو . تقصیر توئه که من اینطور قاطی می کنم که حتی نمی تونم دیگه حرف هام رو هم درست اینجا بنویسم . هی می نویسم و هی پاک می کنم ، هی می نویسم و هی پاک می کنم . همش تقصیر توئه ، توئی که وقتی نمی بینمت کلافه می شم ، وقتی هم که می بینمت بیشتر بهم می ریزم . یه روز این روزا باید تموم بشن ، این روزای لعنتی باید برن و تکلیف من با تو مشخص بشه ، تکلیف من با من مشخص بشه .
حرف دارم ولی نمی توم بنویسم . گیر کردن و بالا نمی آن . همش تقصیر توئه . تقصیر توئی که می دونم دوستت دارم ولی نمی تونم دوستت داشته باشم .