به تو ، که دوستت دارم ...
تا دیداری ...
پی نوشت 1 : دارم عادت می کنم به رفتن آدم های خوب دور و برم - شاید هم خودم را فریب می دهم و اینگونه وانمود می کنم ، عادتی در کار نیست – آدم های خوبی که یک سال گذشته را با آن ها گذراندم . دوستان خوبی که از من ، من ِ جدیدی ساختند .
و حالا تک تک می روند . و من منتظر نشسته ام ...
پی نوشت 2 : سمانه جان ، چه زود جیم زدی ناقلا !
هر کجای این دنیا ی کوچک که می روی ( که من هم می خواهم بیایم همان جا ! ) شاد و خندان باشی . به حمید سلام برسان .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر